Notlar


  • Aşk, tabiat, kahramanlık gibi konularda saz eşliğinde şiir okuyan sanatçılara İslâmiyet’ten önce «ozan», «baksı», «kam»; İslâmiyet’ten sonra «âşık» ya da «saz şairi» adı verilmiştir. 
  • 16. yüzyıldan itibaren görülmeye başlanan âşıklık Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir.
  • Şairler yani «âşıklar» genellikle usta-çırak ilişkisi çerçevesinde yetişmiştir.
  • Genellikle sözlü ürünler ortaya konmuştur ancak zamanla bu şiirler «cönk» adı verilen defterde toplanmıştır.
  • Bu edebiyatın en önemli ürünü «şiir»dir.